اگر بخواهیم ساده بگوییم رست فرانسوی همان رست دارک هست.
اما اگر بخواهیم وارد جزئیات تخصصی شویم، باید بگوییم رست دارک خودش دسته بندی میشود به رست فرانسوی و رست ایتالیایی. رست فرانسوی کمی از رست ایتالیایی روشنتر است (منبع)رست فرانسوی اولین بار در فرانسه محبوب شد و حالا در همه جای دنیا ممکن است طرفدارانی داشته باشد.
ویزگی های رست فرانسوی
- دانه ها تیره و کمی براق هستند (چون روغن داخل دانه بیرون میزند و به سطح دانه میرسد)
- طعم هایی مثل شکلات تلخ، آجیل بوداده دارد. گاهی هم طعم دودی.
- اسیدیته کم چون رست تیره اجازه خودنمایی اسیدیته را نمیدهد.
- معمولا برای اسپرسو استفاده می شود. چون در سایر روش های دم اوری طعم مهمتر از کافئین و غلظت است. بنابراین در نوشیدنی های دیگر کمتر از رست فرانسوی استفاده می شود.
استارباکس در توصیف رست فرانسوی محصولاتش میگوید:
نکته: همان طور که اول مقاله گفتیم، رست ایتالیایی تیرهتر از رست فرانسوی است اما گاهی ممکن است برعکس آن را هم ببینید. خیلی تعجب نکنید. در این جور مواقع همین قدر که بدانیم رست فرانسه و ایتالیا هردو یعنی رست دارک، کاقی است.
رست فرانسوی ضرری ندارد؟
با توجه به اینکه در رست های تیره، قهوه رو به سمت سوختن و کربنی شدن میرود، سوال بهجایی است که بدانیم آیا مصرف این نوع رستها سالم است یا نه.
راستش بین علما اختلاف است 🙂
اما از مجموع تحقیقات این طور میتوان نتیجه گرفت که بستگی به شما دارد. با هر نوع رستی که راحت ترید همان را استفاده کنید. چه روشن، چه مدیوم و چه تیره.
جمع بندی درباره رست فرانسوی
رست های تیره هم طرفداران خاص خود را دارد. گاهی حتی رست تیره ممکن است بهتر از رست روشن باشد. مثلاً برای کسی که عربیکا میخواهد اما ترشی یا اسیدیته آن اذیتش میکند، رست های تیره مثل فرانسوی و ایتالیایی جواب میدهد.
این مطلب یکی از زیرمجموعه های اصطلاحات فنی قهوه حساب می شود. برای دیدن بقیه اصطلاحات تخصصی قهوه پست زیر را ببینید👇سایر مطالب مرتبط که شاید دوست داشته باشید